Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – czego możemy się z niego dowiedzieć?
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest aktem prawa miejscowego. Ustalenia planu miejscowego kształtują wraz z innymi przepisami, sposób wykonywania prawa własności nieruchomości.
Plan miejscowy decyduje o przeznaczeniu terenu i sposobie jego zagospodarowania.
Co do zasady nie ma obowiązku sporządzania planu zagospodarowania przestrzennego, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej. Przed podjęciem uchwały w sprawie planu miejscowego wójt, burmistrz albo prezydent miasta wykonuje analizy dotyczące zasadności przystąpienia do sporządzenia planu i stopnia zgodności przewidywanych rozwiązań z ustaleniami studium, przygotowuje materiały geodezyjne do opracowania planu oraz ustala niezbędny zakres prac planistycznych.
2. W planie miejscowym określa się obowiązkowo:
1) przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania;
2) zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego;
3) zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu;
3a) zasady kształtowania krajobrazu;
4) zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków, w tym krajobrazów kulturowych, oraz dóbr kultury współczesnej;
5) wymagania wynikające z potrzeb kształtowania przestrzeni publicznych;
6) zasady kształtowania zabudowy oraz wskaźniki zagospodarowania terenu, maksymalną i minimalną intensywność zabudowy jako wskaźnik powierzchni całkowitej zabudowy w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, minimalny udział procentowy powierzchni biologicznie czynnej w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, maksymalną wysokość zabudowy, minimalną liczbę miejsc do parkowania w tym miejsca przeznaczone na parkowanie pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową i sposób ich realizacji oraz linie zabudowy i gabaryty obiektów;
7) granice i sposoby zagospodarowania terenów lub obiektów podlegających ochronie, na podstawie odrębnych przepisów, terenów górniczych, a także obszarów szczególnego zagrożenia powodzią, obszarów osuwania się mas ziemnych, krajobrazów priorytetowych określonych w audycie krajobrazowym oraz w planach zagospodarowania przestrzennego województwa;
8) szczegółowe zasady i warunki scalania i podziału nieruchomości objętych planem miejscowym;
9) szczególne warunki zagospodarowania terenów oraz ograniczenia w ich użytkowaniu, w tym zakaz zabudowy;
10) zasady modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji i infrastruktury technicznej;
11) sposób i termin tymczasowego zagospodarowania, urządzania i użytkowania terenów;
12) stawki procentowe, na podstawie których ustala się opłatę.
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy określa politykę przestrzenną gminy przy czym nie stanowi prawa miejscowego, nie można więc na jego podstawie wydawać decyzji.
Plan zagospodarowania przestrzennego składa się z:
– części graficznej
– z części opisowej, która jest treścią uchwały w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Plan sporządzany jest przez organ wykonawczy gminy, uchwalany jest przez radę gminy i następnie publikowany w dzienniku urzędowym wojewody. Częścią opisową jest treść uchwały, zaś część graficzna jest załącznikiem do uchwały.
Uchwały wraz z załącznikami na ogół są dostępne nieodpłatnie w internecie, a wypisy i wyrysy z z planu są odpłatne w gminie.
Źródło:
- Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z dnia 27 marca 2003 roku (Dz.U. z 2020 r. poz. 293),
wycena nieruchomości Łódź, wycena nieruchomości Zgierz, rzeczoznawca majątkowy Łódź, rzeczoznawca majątkowy Zgierz, operat szacunkowy Łódź, wycena nieruchomości Łęczyca, wycena nieruchomości Aleksandrów Łódzki, wycena nieruchomości Ozorków, wycena nieruchomości Głowno